برنامه‌ی آنی شما می‌تواند از طریق دسترسی‌های مربوط به اطلاعات خاصی در مورد کاربر مانند شماره‌ی تلفن و یا موقعیت تقریبی وی دسترسی پیدا کند. برای این کار شما می‌بایست از تگ usesPermission استفاده کنید. مشخصه‌ی permission این تگ اطلاعات مورد نظر را تعیین می‌کند و در حال حاضر می‌تواند مقادیر زیر را اختیار کند:
- phoneNumber: شماره‌ی تلفن کاربر
- email: آدرس ایمیل کاربر
- approximateLocation: موقعیت تقریبی کاربر
<page>
<usesPermission permission="phoneNumber"/>
<usesPermission permission="email"/>
<button action="someUrl/">مرا بفشار</button>
</page>
با باز شدن این صفحه، دیالوگی برای کاربر نمایش داده شده و اجازه‌ی دسترسی به اطلاعات خواسته شده از وی خواسته می‌شود. در صورتی که کاربر این اجازه را صادر نماید، تمامی درخواست‌های ارسالی از این صفحه شامل یک شی JSON با کلید permittedData خواهند بود که شامل اطلاعات اجازه داده شده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد فرمت درخواست‌های ارسالی از کلاینت این سند را مطالعه نمایید.
در صورتی که کاربر اجازه‌ی دسترسی به هریک از این اطلاعات را قبلا به برنامه‌ی شما داده باشد، آن مورد از دیالوگ درخواست اجازه حذف خواهد شد. اگر همه‌ی این اجازه‌ها قبلا توسط کاربر صادر شده باشد، دیالوگ نمایش داده نخواهد شد.
شما همچنین می‌توانید با پیغامی برای کاربر توضیح دهید که چرا دسترسی مورد نظر را نیاز دارید. کافیست پیغام مربوطه را در بدنه‌ی تگ usesPermission مربوطه بنویسید و این پیغام در دیالوگ دریافت اجازه برای کاربر نمایش داده خواهد شد:
<page>
<usesPermission permission="approximateLocation">
ما با استفاده از این اطلاعات رستوران‌های نزدیک شما را پیدا می‌کنیم.
</usesPermission>
<button action="someUrl/">مرا بفشار</button>
</page>